Chlamydia trachomatis – detekcja DNA (wymaz)

Badanie polega na wykryciu obecności DNA Chlamydia Trachomatis w badanym materiale.
Chlamydia trachomatis jest wewnątrzkomórkową bakterią Gram-ujemną, wywołującą zakażenia przenoszące się drogą kontaktów płciowych. Zakażenia bakteryjne Chlamydia trachomatis związane są głównie z wystąpieniem zapalenia dróg moczowo-płciowych. U kobiet może dojść do: zapalenia szyjki macicy, cewki moczowej oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej. U mężczyzn prowadzi do zapalenia jąder i najądrzy.

Cechą charakterystyczną bakterii jest zdolność do przetrwania w komórkach żywiciela, co prowadzi do utajonych lub przewlekłych infekcji. W większości (80%) przypadków infekcja Chlamydia Trachomatis przechodzi bezobjawowo. Nie leczona chlamydioza prowadzi do powikłań: powstanie zrostów między jajowodami, jajnikami, do częściowej bądź całkowitej niedrożności przewodów najądrza i nasieniowodów, rozwoju niepłodności mechanicznej oraz komplikacji ciąży ( poronienia, ciąże pozamaciczne).
U noworodków w wyniku przeniesienia infekcji może dojść do okołoporodowego wystąpienia zapalenia spojówek i gałek ocznych.

Czułość metody: od 2000 kopii/ml materiału źródłowego.

Wskazania:
Z powodu na dużą liczbę, bezobjawowy charakter i konsekwencje zakażeń chlamydiozą wskazane jest wykonywanie badań profilaktycznych.
Według Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego badanie profilaktyczne powinno obejmować:
1) kobiety <25 roku życia - kobiety nieciężarne - raz w roku, zwłaszcza przed planowaną ciążą, - kobiety ciężarne - badanie w I i III trymestrze (zalecane przy pierwszej wizycie) 2) kobiety >25 roku życia
– kobiety nieciężarne – raz w roku u kobiet podejmujących ryzykowne zachowania seksualne, zwłaszcza przed planowaną ciążą,
– kobiety ciężarne – badanie w I trymestrze (zalecane przy pierwszej wizycie), w III trymestrze tylko u kobiet z grupy ryzyka
3) badanie partnera seksualnego jeden raz w roku