Utajona zdolność wiązania żelaza (UIBC)

Pacjent powinien być na czczo.

Parametr UIBC może dostarczyć informacji dotyczących gospodarki żelazem.

• Zdolność Wiązania Żelaza: UIBC mierzy zdolność surowicy krwi do wiązania żelazo, podobnie jak badanie TIBC (Całkowita Zdolność Wiązania Żelaza). Jest to ogólna ilość żelaza, jaką organizm może potencjalnie przechwycić z surowicy.
  
• Diagnostyka niedokrwistości: Badanie UIBC może pomóc w diagnozie różnych rodzajów niedokrwistości, zarówno tych spowodowanych niedoborem żelaza, jak i innych czynników, które wpływają na zdolność organizmu do wykorzystania żelaza. W połączeniu z innymi wskaźnikami, takimi jak poziom ferrytyny i hemoglobiny, pozwala ocenić, czy niedobór żelaza jest przyczyną niedokrwistości.
  
• Monitorowanie leczenia: Badanie UIBC jest również przydatne do monitorowania skuteczności leczenia niedoboru żelaza lub innych stanów związanych z gospodarką żelaza, takich jak hemochromatoza (nadmiar żelaza).
  

Podobnie jak w przypadku innych badań związanych z żelazem, wyniki badania UIBC zawsze należy interpretować w kontekście innych badań diagnostycznych.

UIBC (ang. Unsaturated Iron Binding Capacity), utajona zdolność wiązania żelaza, określa rezerwową zdolność wiązania żelaza, czyli tę część pojemności wiązania transferyny, która w momencie badanie nie jest związana z jonami żelaza. Żelazo odgrywa kluczową rolę w wielu metabolicznych procesach zachodzących w organizmie człowieka. Jego udział jest istotny przede wszystkim w oddychaniu tlenowym, ale też w regulacji funkcjonowania układu immunologicznego, metabolizmie cholesterolu, procesach detoksykacyjnych zachodzących w wątrobie oraz podziałach komórkowych. Żelazo występuje przede wszystkim w erytrocytach, czyli czerwonych krwinkach. Chociaż w organizmie (głównie w wątrobie) zgromadzone są też zapasy żelaza. Żelazo jest to mikroelement, który powinien być dostarczany codziennie wraz z dietą w ilościach dostosowanych do wieku i płci.