Kał – Helicobacter pylori antygen

Przygotowanie pacjenta:

• terapię inhibitorami pompy protonowej (PPI) powinna być wstrzymana 2 tygodnie przed wykonaniem badania a terapia antybiotykami i solami bizmutu 4 tygodnie przed, ponieważ leki te hamują wykrywanie H. pylori w próbkach klinicznych
  
• Przed oddaniem kału należy całkowicie opróżnić pęcherz moczowy.
  
• Kał należy oddać do czystego, wyparzonego naczynia (np.: nocnika) lub można skorzystać z gotowych aptecznych zestawów do pobierania próbek kału (np. Kałszyk).
  
• Pobrać próbkę kału do jednorazowego, jałowego pojemnika za pomocą szpatułki (grudkę wielkości orzecha laskowego lub 3-5ml). Kał powinien być pobrany najlepiej z miejsc zawierających śluz, krew lub ropę. Zamknąć szczelnie pojemnik.
  
• Pojemnik z próbką kału powinien być podpisany nazwiskiem, imieniem i datą urodzenia pacjenta.

Wynik ujemny: W badanym materiale nie stwierdzono obecności antygenu Helicobacter pylori.
Wynik dodatni: W badanym materiale stwierdzono obecność antygenu Helicobacter pylori.

Wskazaniem do wykonania badania w kierunku Helicobacter pylori są:

• czynna choroba wrzodowa lub przebyta, jeżeli nie udokumentowano wyleczenia z zakażenia H. pylori,
  
  
• niskiego stopnia chłoniak związany z tkanką limfatyczną błony śluzowej żołądka (MALT),
  
  
• wczesny rak żołądka,
  
  
• pacjenci z niestrawnością < 60 rż,
  
• przed przewlekłym leczeniem NLPZ lub stosowaniem małych dawek aspiryny,
  
• pacjenci z limfocytarnym zapaleniem błony śluzowej żołądka, hiperplastycznymi polipami żołądka.
  
Istnieje wiele badań diagnostycznych w kierunku H. pylori. Metody inwazyjne opierają się na pobraniu bioptatu z błony śluzowej żołądka podczas endoskopii (można z niego wykonać test ureazowy, histopatologię, posiew, PCR). Testy nieinwazyjne obejmują mocznikowy test oddechowy, test antygenowy w kale, PCR z kale, testy serologiczne.
Test antygenowy z kału, jako szybki test przesiewowy, jest szczególnie polecany u dzieci i młodzieży, pacjentów u których nie można wykonać testu oddechowego (np. z astmą), do potwierdzenia trwającego zakażenia, potwierdzenia eradykacji drobnoustroju, ustalenia wstępnego rozpoznania, monitorowanie leczenia.