Immunoglobulina E (IgE)

Pacjent powinien być na czczo.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

Całkowite IgE jest badaniem przesiewowym w diagnostyce chorób alergicznych i w momencie stwierdzania jego podwyższonego poziomu wykonuje się badanie w kierunku swoistych IgE w celu zidentyfikowania alergenu wywołującego objawy alergii.

Podobnie jak inne przeciwciała, również IgE jest wytwarzane w organizmie pod wpływem kontaktu z różnymi cząsteczkami chemicznymi (antygenami), które układ odpornościowy uznaje za obce. Jednak szczególna właściwość przeciwciała IgE polega na tym, że reaguje ono ze specyficzną grupą antygenów, czyli alergenami. Alergeny aktywują charakterystyczne dla nich szlaki odpornościowe, prowadząc do powstania objawów alergii.

Przeciwciała IgE można podzielić na całkowite i swoiste. Swoiste przeciwciała IgE, są wytworzone w ciągu całego życia po kontakcie różnymi antygenami (alergenami). Badanie swoistych przeciwciał IgE ma znaczenie w diagnostyce chorób pasożytniczych oraz identyfikacji substancji wywołujących alergię. Wszystkie swoiste przeciwciała IgE w organizmie stanowią pulę całkowitych przeciwciał IgE.

Interpretacja wyniku.

Podwyższony poziom:

• alergie,
  
  
• atopowe zapalenie skóry,
  
  
• chorobach skóry, np. łuszczycy, łysieniu plackowatym, bielactwie,
  
  
• atopowe zapalenie oskrzeli,
  
  
• reakcjach anafilaktycznych wywołanych np. pożywieniem, lekami, szczepionkami,
  
  
• astmie oskrzelowej,
  
  
• aspergiloza oskrzeli i płuc,
  
  
• infekcje pasożytnicze,
  
  
• zespół Wiskott-Aldrich,
  
  
• zespół Joba,
  
  
• szpiczak IgE,
  
  
• alkoholowa marskość wątroby,
  
  
• nerczyca,
  
  
• chorobach przewodu pokarmowego, np. celiakii, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.
  
  

Obniżony poziom:



• aggamaglubulinemia,
  
  
• pospolity zmienny niedobór odporności,
  
  
• ciężki złożony niedobór odporności.
  
  
Górna granica pomiaru: >2500 IU/ml