Immunoglobulina A (IgA)

Pacjent powinien być na czczo.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

IgA (immunoglobulina A) stanowi 10-15% całkowitej ilości immunoglobulin w ludzkim organizmie. IgA są głównymi przeciwciałami, które są wydzielane na powierzchnię błon śluzowych. Występują we łzach, ślinie, wydzielinach oddechowych, żołądkowo-jelitowych i moczowo-płciowych. W postaci dimerycznej (IgA2) dodatkowo zawierają 2 łańcuchy: jeden łączy dwie cząsteczki immunoglobuliny A, a drugi stymuluje ich sekrecję i zapobiega ich rozkładowi przez różnorakie enzymy. Dzięki temu IgA2 jest dość odporny na degradujące działanie wielu substancji oraz odgrywa ważną rolę w adhezji i usuwaniu bakterii, zapobiegając w ten sposób ich przenikaniu do organizmu. Najczęściej badanie IgA wykonuje się w celu oceny stanu pacjentów z objawami klinicznymi nowotworów układu chłonnego, w szczególności ze szpiczakiem mnogim i immunoproliferacyjną chorobą jelita cienkiego.

Interpretacja wyniku.

Podwyższony poziom:

• przewlekłe zapalenie wątroby,
  
  
• przewlekłe infekcje (reumatoidalne zapalenie stawów, układowy toczeń rumieniowaty),
  
  
• sarkoidoza,
  
  
• enteropatie,
  
  
• zespół Wiscotta-Aldricha,
  
  
• szpiczak IgA.
  
  

Obniżony poziom:



• pierwotne i wtórne aggamaglobulinemie,
  
  
• izolowany niedobór IgA,
  
  
• jelitowe i nerkowe zespoły utraty białka,
  
  
• usunięcie śledziony,
  
  
• leczenie cytostatykami i promieniowaniem jonizującym,
  
  
• nowotwory układu chlonnego,
  
  
• niedokrwistości złośliwe i hemoglobinopatie.