D-dimery (DD)

Pacjent powinien być na czczo.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

Trombina powoduje przekształcenie fibrynogenu w rozpuszczalną fibrynę poprzez odszczepienie fibrynopeptydów A i B. Monomery fibryny polimeryzują spontanicznie. Aktywny czynnik XIII wiąże dwie domeny D z wytworzeniem stabilnego skrzepu fibryny. Produkowana jest nowa, odporna na działanie plazminy determinanta antygenowa d-dimer. Fragmenty

zawierające D‑dimery powstają w procesie degradacji skrzepu fibrynowego przez plazminę. Dużą część produktów degradacji fibryny stanowią oligomery X o wysokiej masie cząsteczkowej. Kompletna degradacja do cząsteczek D‑dimerów ma miejsce jedynie in vitro lub w czasie terapii fibrynolitycznej. D‑dimer jest bardzo czułym markerem aktywacji krzepnięcia. W przypadku, gdy poziom D‑dimerów nie przekracza wartości odcięcia, można wykluczyćzakrzepicę żył głębokich (DVT) kończyn dolnych oraz zator tętnicy płucnej

Podwyższony poziom D-dimerów w osoczu świadczy o aktywacji układu fibrynolizy.Objawy, które świadczą o konieczności oznaczenia D-dimerów obejmują:

• ból w klatce piersiowej, nierzadko z towarzysząca dusznością
  
  
• nasilony kaszel, krwioplucie,
  
  
• znacznie zmniejszona tolerancja wysiłku,
  
  
• ból, zaczerwienienie, obrzęk kończyny, towarzyszące ocieplenie kończyny,
  
  
• krwotok z jamy ustnej,
  
  
Należy pamiętać, że D-dimery mogą być również podniesione w przebiegu stanów niezwiązanych lub pośrednio związanych z krzepnięciem. Podniesione stężenie d-dimerów obserwujemy również w przypadku:


• toczących się stanów zapalnych w organizmie (np. infekcja, zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe),
  
  
• choroby nowotworowej,
  
  
• ostrego zespółu wieńcowego (OZW),
  
  
• udaru mózgu,
  
  
• ostrego niedokrwienia kończyny,
  
  
• schorzeń wątroby,
  
  
• przewlekłej choroby nerek,
  
  
• ciąży,
  
  
• po rozległym urazie,
  
  
• po rozległym zabiegu operacyjnym,
  
  
• rozległych żylaków,
  
  
• rzucawka oraz stan przedrzucawkowy.
  
  
Należy również pamiętać, że w przypadku utrzymującego się podwyższonego stężenia czynnika reumatoidalnego (RF) może dojść do fałszywie dodatniego wyniku d-dimerów.

Interpretacja wyniku

Podwyższony poziom:


• zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych,
  
  
• zator tętnicy płucnej,
  
  
• zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego (DIC),
  
  
• ciąża powikłana,
  
  
• choroby nowotworowe.