Borrelia burgdorferi (borelioza, Lyme) – przeciwciała IgG – Western Blot

Choroba z Lyme dzieli się na wczesne i późne etapy (uprzednio etapy I, II, III). Najczęstszązlokalizowaną manifestacją zakażenia jest rumień wędrujący, okrągłe zaczerwienienie wokół miejsca ugryzienia, które tworzy się do kilku tygodni po ukąszeniu kleszcza i może różnić się znacznie pod względem wymiaru, intensywności koloru i czasu trwania. Rumieniowi mogą towarzyszyć uogólnione objawy grypopodobne. Zwłaszcza u dzieci obserwowany jest chłoniak limfocytarny skóry na małżowinach usznych, brodawkach sutkowych lub w okolicy narządów płciowych i jest zwykle powodowany przez B. afzelii.

Najczęstszą postacią wczesną rozsianą jest neuroborelioza, w szczególności limfocytarne zapalenie opon i korzeni nerwowych (zespół Bannwartha). Boreliozowe zapalenie serca i różne postacie zakażenia narządu wzroku są rzadsze.

Najczęstszymi późnymi objawami są boreliozowe zapalenie stawów i przewlekłe zanikowe zapalenie skóry (ACA). Boreliozowe zapalenie stawów dotyczy głównie dużych stawów. Spontaniczna remisja jest częsta, natomiast postęp do stadium przewlekłego jest rzadki. Pełny obraz ACA obejmuje okołonaczyniowe nacieki komórkowe we wszystkich warstwach skóry, a także zanik naskórka i tkanki łącznej. ACA jest praktycznie obserwowane tylko w Europie. Przewlekłe postępujące zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego z niedowładem kończyn dolnych i niedowładem czterokończynowym jest bardzo rzadkie. Nowe infekcje pojawiają się głównie od początku lata do jesieni. Częstość występowania choroby z Lyme w Europie w ciągu ostatnich lat zwiększa się.