Bioptat gruboigłowy gruczołu krokowego (1płat) – badanie histopoatologiczne

Rak prostaty, zaraz po raku płuc, jest jednym z najczęstszych nowotworów, na które chorują mężczyźni w Polsce. Ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem, dlatego panowie po 45 roku życia powinni zwrócić uwagę na konieczność badań profilaktycznych, takich jak podstawowe badanie PSA, które jest wykonywane na podstawie próbki krwi. Oprócz tego nie należy zapominać o regularnych wizytach u lekarza urologa. Okazuje się, że rak prostaty ma doskonałe rokowania, pod warunkiem, że zostanie zdiagnozowany na wczesnym stadium rozwoju choroby. Mężczyźni, u których zaobserwowany zostaje podwyższony poziom PSA i podejrzewa się obecność raka gruczołu krokowego, najczęściej zostają kierowani do zabiegu, jakim jest biopsja prostaty.

Podstawą rozpoznania raka gruczołu krokowego jest badanie histopatologiczne materiału uzyskanego poprzez biopsję (nakłucie igłą chorej tkanki). W przeważającej większości przypadków jest to wielomiejscowa biopsja rdzeniowa (gruboigłowa) pod kontrolą TRUS. Liczba pobieranych bioptatów jest zależna od objętości gruczołu i powinna wynosić co najmniej 8-10. Materiał powinien zostać pobrany przede wszystkim ze strefy obwodowej gruczołu i z miejsc podejrzanych w badaniu per rectum, TRUS lub MR. Każdy z pobranych rdzeni tkankowych powinien zostać oznaczony i przesłany do badania histopatologicznego w oddzielnym naczyniu.Wynik badania histopatologicznego powinien zawierać informacje nt. typu histologicznego nowotworu, stopnia złośliwości w skali Gleasona, ilości bioptatów zajętych przez raka, odsetka ich długości zajętej przez raka, ewentualnego zajęcia pni nerwowych, przejścia nacieku przez torebkę gruczołu oraz naciekania pęcherzyków nasiennych.