Bilirubina całkowita (1794)

Pacjent powinien być na czczo.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

Bilirubina powstaje w układzie siateczkowo-śródbłonkowym podczas rozpadu erytrocytów. Hemowa część hemoglobiny i innych białek zawierających hem jest usuwana, a następnie metabolizowana do bilirubiny i transportowana do wątroby jako kompleks z albuminą (bilirubina wolna-pośrednia). W wątrobie bilirubina jest wiązana z kwasem glukuronowym w celu rozpuszczenia (bilirubina związana-bezpośrednia). Wchodząc w skład żółci przechodzi do jelit, gdzie podlega dalszym przemianom. Bilirubina jest wydalana głównie z kałem (sterkobilina) i w niewielkiej części z moczem (urobilina). Schorzenia, w których na drodze hemolizy bilirubina wytwarzana jest w tempie przekraczającym możliwości metaboliczne wątroby, niedojrzałość wątroby oraz inne schorzenia, w których upośledzony zostaje mechanizm wiązania bilirubin, niedrożność przewodu żółciowego lub uszkodzenie struktury komórek wątroby powodują wzrost stężenia bilirubiny całkowitej w surowicy. Wraz ze wzrostem poziomu bilirubiny uwidacznia się zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka).

Interpretacja wyniku

Podwyższony poziom:

• żółtaczka hemolityczna;
  
  
• żółtaczka noworodków;
  
  
• wirusowe zapalenie wątroby;
  
  
• polekowe uszkodzenie wątroby (paracetamol, fenacetyna, chlorpromazyna);
  
  
• zespół Gilberta;
  
  
• zespół Cligler-Najjar (brak lub niedobór glukuronylotransferazy);
  
  
• toksyczne uszkodzenie wątroby;
  
  
• choroby metaboliczne: Zespół Dubin-Johns`a, choroba Wilsona, galaktozemia;
  
  
• niedobór alfa-1-antytrypsyny;
  
  
• tyrozynemia;
  
  
• mukowiscydoza;
  
  
• cholestazy wątrobowe (w III trymestrze ciąży, hormony sterydowe, antykoncepcja, żółtaczka poalkoholowa, kamica żółciowa, nowotwór trzustki, zwłóknienie przewodów żółciowych;
  
  
• żółtaczka mechaniczna (niedrożność dróg żółciowych);
  
  
• zatrucie muchomorem sromotnikowym;
  
  
• marskość wątroby.