Białko C-reaktywne (CRP)

Pacjent powinien być na czczo.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

Białko C-reaktywne (CRP) jest globuliną osocza syntetyzowaną w wątrobie. Białko to w obecności jonów wapnia posiada zdolność wiązania fragmentów błony komórkowej bakterii-polisacharydu C-stąd też pochodzi jego nazwa. CRP należy do grupy „białek ostrej fazy”, których stężenie wzrasta w przebiegu procesów zapalnych, chorób zakaźnych, urazów, nowotworów i procesów martwiczych. Bardzo znaczny wzrost stężenia obserwuje się już w kilka godzin po pojawieniu się w ustroju czynnika zapalnego. Czynnikami aktywującymi syntezę tego białka są produkty rozpadu uszkodzonych tkanek oraz cytokiny wytwarzane przez limfocyty pobudzone przez proces zapalny. CRP często wyprzedza inne objawy kliniczne, jak np. gorączkę. Jego okres półtrwania wynosi jedynie kilka godzin i dlatego jest to bardzo dobry parametr do klinicznego monitorowania stanu ostrej fazy.

Poziom CRP rośnie, kiedy w organizmie toczy się infekcja bakteryjna, choroba nowotworowa, doszło do zawału serca, urazu lub stanu zapalnego. Białko C-reaktywne pojawia się jako reakcja obronna organizmu, a jego funkcją jest udział w tzw. odpowiedzi immunologicznej, polegającej na unieczynnieniu czynnika zapalnego oraz na pobudzaniu funkcji komórek odpornościowych.

Wartość białka CRP krążącego we krwi uzależniona jest od wielu czynników. Znaczenie mają płeć, masa ciała, rasa, wiek, palenie papierosów oraz stosowane leki. Wpływają na tę wartość także infekcje i dieta – mała zawartość węglowodanów i oleje roślinne powodują obniżenie CRP.

U zdrowego człowieka stężenie CRP jest niskie. Jeśli przekroczy poziom 10 mg/l uznaje się, że w organizmie rozpoczął się stan zapalny.

Interpretacja wyniku

Podwyższony poziom:

• zakażenia bakteryjne
  
  
• oparzenia
  
  
• rozległe urazy
  
  
• choroby nowotworowe
  
  
• zawał serca
  
  
• reakcja odrzucania przeszczepu.
  
  

•