Wymaz z worka spojówkowego (2053)

Zakażenia narządu wzroku obejmują zapalenie powiek, zapalenie spojówek, zapalenie woreczka i kanalików łzowych, zapalenie rogówki i zapalenie gałki ocznej. W worku spojówkowym mogą być obecne nieliczne niepatogenne bakterie. Brzegi powiek mogą być skolonizowane przez prawidłową florę skóry.
Do zapalenia spojówek może dojść w skutek zanieczyszczenia oka np. przy pocieraniu brudnymi rękami lub pływania w basenie z zakażoną wodą. Ryzyko infekcji zwiększają urazy i podrażnienia powierzchni gałki ocznej, stany zapalne zatok nosa lub noszenie soczewek kontaktowych. Najczęstsze przyczyny zapaleń spojówek stanowią bakterie takie jak Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae, Moraxella species., Staphylococcus aureus. W przypadku noworodków choroby oczu są najczęściej nabyte w trakcie porodu i spowodowane bakteriami, które bytowały w drogach rodnych matki (Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis) – z uwagi na inny transport materiału oraz metody badawcze w celu wykrycia tych drobnoustrojów wymagane jest specjalne zlecenie.
Zakażenia narządu wzroku mogą wywoływać również wirusy, grzyby oraz bardzo rzadko pasożyty.
Wymaz z worka spojówkowego pobiera się w celu diagnostyki powierzchownych infekcji oka (głównie zapalenia powiek i spojówek), z podejrzeniem etiologii bakteryjnej.
Po okresie inkubacji wyhodowane drobnoustroje identyfikuje się oraz ocenia czy stanowią one florę fizjologiczną skóry okolic worka spojówkowego, czy należą do potencjalnych patogenów. W przypadku stwierdzenia obecności drobnoustrojów chorobotwórczych określa się ich wrażliwość na antybiotyki według aktualnych rekomendacji.