Potas w surowicy

Pacjent powinien być na czczo.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

Badanie pozwala na kontrolowanie gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu i wprowadzenie diety lub suplementacji według potrzeb. Suplementacja potasu nie powinna być wprowadzana na własną rękę, gdyż to właśnie suplementacja jest jedną z przyczyn hiperkaliemii.
U osób z niskim poziomem potasu, ale w granicach wartości referencyjnych, przede wszystkim należy skupić się na zwiększeniu spożycia produktów dostarczających potas. Suplementację należy prowadzić u osób ze stwierdzoną hipokaliemią pod kontrolą lekarza.
Informacja dla biegaczy oraz uprawiających triathlon i inne sporty wytrzymałościowe.
Pamiętaj, żeby regularnie kontrolować poziom elektrolitów: sód, potas, chlorki, wapń, magnez.
Niedobory elektrolitów są trudne do uzupełnienia w krótkim czasie, prowadzą one do kontuzji i utrudniają start w zawodach. Wybieraj izotoniki i recovery bogate w mikroelementy, witaminy i antyoksydanty.

Potas jest dominującym kationem płynu wewnątrzkomórkowego. W płynie zewnątrzkomórkowym znajduje się tylko niewielka jego ilość. Różnica ta odgrywa istotną rolę w utrzymaniu potencjału błonowego wszystkich komórek ludzkiego organizmu. W regulacji stężenia potasu w surowicy krwi istotną rolę odgrywają nerki, które wydalają około 90% potasu. Dodatkowo pierwiastek ten odpowiada także za przewodzenie impulsów nerwowych, a jego właściwe stężenia w organizmie wpływa na prawidłową pracę mięśni. Minerał ten wypłukuje się z naszego krwioobiegu wraz z moczem i potem. Z tego powodu ważne jest więc to, by regularnie go uzupełniać poprzez jedzenie produktów spożywczych bogatych w potas. W przypadku długotrwałych niedoborów potasu może dojść do pojawienia się zaburzeń rytmu serca. U wielu osób występuje także znaczny wzrost ciśnienia tętniczego. Za niski potas we krwi powoduje znaczne osłabienie mięśni, co może skutkować bolesnymi skurczami.

Efektem niedoboru tego pierwiastka są też zaburzenia we funkcjonowaniu układu nerwowego. W rezultacie więc taka osoba czuje zmęczenie, senność oraz ma problemy z koncentracją.

Utrata jonów jest istotnym aspektem w kontekście sportów wytrzymałościowych, zwłaszcza podczas intensywnego wysiłku fizycznego. Podczas długotrwałego treningu lub zawodów, organizm doświadcza utraty płynów i elektrolitów, w tym jonów, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania komórek i układu nerwowego. Główne jony, które odgrywają rolę w równowadze elektrolitowej, to sód (Na+), potas (K+), wapń (Ca2+), magnez (Mg2+) i chlorki (Cl-).

Utrata jonów w kontekście sportów wytrzymałościowych:

Potliwość: W trakcie intensywnego wysiłku fizycznego organizm zaczyna intensywnie produkować pot, co prowadzi do utraty płynów, a wraz z nimi elektrolitów, w tym jonów. Duże straty potasu mogą wpływać na funkcjonowanie mięśni, a niskie stężenia sodu mogą zakłócać równowagę elektrolitową.

Równowaga elektrolitowa: Utrata elektrolitów, zwłaszcza podczas długotrwałego wysiłku, może prowadzić do zaburzeń równowagi elektrolitowej. To z kolei może wpływać na pracę mięśni, układu nerwowego, a nawet funkcjonowanie serca.

Skurcze mięśni: Niedobór elektrolitów, zwłaszcza potasu, może predysponować do skurczów mięśniowych, co jest częstym problemem wśród sportowców.

Dehydratacja: Utrata płynów i elektrolitów może prowadzić do dehydratacji, co negatywnie wpływa na wydolność fizyczną, koncentrację, a także zwiększa ryzyko kontuzji.

Aby zminimalizować utratę jonów podczas treningu wytrzymałościowego, ważne jest:

Regularne picie wody podczas treningu i zawodów, aby uzupełnić utracone płyny.

Dieta bogata w elektrolity: Spożywanie pokarmów zawierających odpowiednie ilości sodu, potasu, magnezu, wapnia i innych elektrolitów.

Suplementacja: W niektórych przypadkach, szczególnie podczas intensywnego treningu lub zawodów w warunkach ekstremalnych, sportowcy mogą rozważyć suplementację elektrolitami.

Warto podkreślić, że indywidualne potrzeby mogą się różnić, dlatego istotne jest dostosowanie strategii nawodnienia do specyfiki treningu, warunków atmosferycznych i indywidualnych cech organizmu. Przed wprowadzeniem znaczących zmian w diecie lub suplementacji zawsze warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem oraz regularnie wykonywać badania laboratoryjne elektrolitów.

Nadmiar potasu jest szkodliwy dla organizmu. Negatywnie wpływa na nasz układ krwionośny spowalnia tętno i zaburza rytm serca. Zaawansowana hiperkaliemia blokuje naturalny proces wydalania nadmiaru potasu.

Dostarczenie organizmowi zbyt dużej ilości potasu przez same spożyte pokarmy nie jest możliwe. Możemy jednak przedawkować zawierający go suplement diety. Hiperkaliemia jest również powodowana przez niektóre schorzenia – choroby nerek, wrzody żołądka oraz nieprawidłowe funkcjonowanie trzustki, mogą zaburzyć funkcjonowanie naszego metabolizmu i zatrzymać zbyt duże ilości potasu w organizmie.

Zapotrzebowanie na potas u osób dorosłych na poziomie wystarczającego spożycia (AI) według norm dla populacji Polski określone jest na 3500 mg, co odpowiada 89,5 mmol. Produkty wysokopotasowe i bardzo wysokopotasowe to głównie warzywa, owoce, soki owocowe, orzechy i pestki, mleko oraz ryby.

Interpretacja wyniku.

Podwyższony poziom:

• uszkodzenie tkanek (zmiażdżenie, martwica, hemoliza wewnątrznaczyniowa),
  
  
• niedotlenienie tkanek,
  
  
• kwasica metaboliczna lub oddechowa,
  
  
• niewydolność nerek,
  
  
• choroba Addisona,
  
  
• cukrzyca.
  
  

Obniżony poziom:



• długotrwałe wymioty,
  
  
• biegunki,
  
  
• kwasica kanalikowa,
  
  
• stosowanie leków moczopędnych,
  
  
• pierwotny hiperaldosteronizm,
  
  
• zespół Fanconiego,
  
  
• zasadowica metaboliczna.