Borrelia burgdorferi (borelioza, Lyme)- przeciwciała IgG (ELFA)

Borelioza postępuje zwykle przechodząc przez różne okresy kliniczne, od zakażenia wczesnego do późnego:

• Okres 1: zmiany skórne w miejscu ukąszenia przez kleszcza; zakażenie wczesne z miejscowym rumieniem. Przewlekły rumień wędrujący, może rozwinąć się w zakażenie rozsiane, jeśli niezostanie podjęte leczenie.
  
  
• Okres 2: zaburzenia neurologiczne (neuroborelioza).
  
  
• Okres 3: zapalenie stawów, które może występować nawet kilka lat po zakażeniu.
  
  
Podobieństwo objawów klinicznych boreliozy z Lyme i chorób o innym podłożu stwarza obawy diagnostyczne z powodu różnorodności i dużej zmienności obrazu. Rozpoznanie boreliozy na podstawie obrazu klinicznego może być trudne, zwłaszcza w przypadku braku stwierdzenia ukąszenia przez kleszcza lub braku przewlekłego rumienia wędrującego.

Jako pierwsze pojawiają się przeciwciała klasy IgM, które mogą być wykrywane już w 2 tygodniu zakażenia, ale u większości chorych ich obecność ujawnia się do kilku tygodni. IgM utrzymują się w organizmie około 6 miesięcy, ale mogą też być wykrywane przez wiele lat, pomimo skutecznego leczenia. Przeciwciała w klasie IgG pojawiają się zazwyczaj między 4. a 8. tygodniem od zakażenia i mogą zanikać przed upływem 12 miesięcy. Borelioza z Lyme w późnym stadium charakteryzuje się zwykle obecnością przeciwciał w klasie IgG.