Trójglicerydy

Pacjent powinien być na czczo. Zaleca się aby w okresie 1-2 tygodni poprzedzających badanie stosować normalną - zrównoważoną dietę. Nie stosować głodówek. Na 2-3 dni przed badaniem należy wstrzymać się od spożycia alkoholu. W dniu poprzedzającym badanie ostatni posiłek (lekko strawna kolacja) powinien być przyjęty około godziny 18:00.
Krew pobrać rano między 7:00, a 9:00 lub wg. wskazań lekarza.

Badanie trójglicerydów w surowicy to część rutynowych badań krwi, które pomagają ocenić ogólny stan zdrowia metabolicznego pacjenta. Badanie wykonuje się w poniższych sytuacjach klinicznych:

• Ocena ryzyka chorób serca: Wysokie stężenie trójglicerydów we krwi jest związane z zwiększonym ryzykiem chorób serca. Razem z poziomem cholesterolu stanowią ważne wskaźniki oceny ryzyka sercowo-naczyniowego.
  
• Diagnostyka hipertrójglicerydemii: Hipertrójglicerydemia to stan, w którym stężenie trójglicerydów jest znacznie podwyższone. Może być związana z otyłością, cukrzycą, niewłaściwą dietą, nadużywaniem alkoholu czy niektórymi chorobami genetycznymi.
  
• Monitorowanie pacjentów z cukrzycą: Pacjenci z cukrzycą są bardziej narażeni na zaburzenia lipidowe, w tym podwyższone trójglicerydy. Monitorowanie ich poziomów jest ważne dla oceny ogólnego ryzyka sercowo-naczyniowego.
  
• Ocena skutków diety i stylu życia: Poziomy trójglicerydów mogą być wpływane przez dietę, aktywność fizyczną i inne czynniki stylu życia. Badanie trójglicerydów może być używane do monitorowania skutków zmian w nawykach żywieniowych i aktywności fizycznej.
  
• Ocena wątroby: Znaczny wzrost trójglicerydów może być związany z problemami wątroby, dlatego badanie to może być częścią oceny funkcji wątroby.
  
• Często, badanie trójglicerydów jest wykonywane wraz z badaniem cholesterolu jako część kompleksowej oceny lipidowej.
  

Trójglicerydy to związki chemiczne istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Stanowią źródło energii i są podstawowym składnikiem tkanki tłuszczowej. Jednak przyjmowanie ich w nadmiernych ilościach może wiązać się z rozwojem poważnych chorób. Podwyższony poziom trójglicerydów we krwi czyli hipertrójglicerydemia to jedno z trzech głównych i najczęściej występujących zaburzeń gospodarki tłuszczowej, obok hipercholesterolemii i tzw. dyslipidemii mieszanej. Hipertrójglicerydemię stwierdza się, gdy stężenie trójglicerydów we krwi przekracza poziom 150 mg/dl.

Bardzo często hipertriglicerydemia współistnieje z hipercholesterolemią (jest to tzw. hiperlipidemia mieszana) oraz innymi czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Powstawaniu hipertriglicerydemii sprzyjają:

• czynniki środowiskowe (nieprawidłowa dieta, brak aktywności fizycznej, spożywanie alkoholu),
  
  
• predyspozycje genetyczne,
  
  
• otyłość,
  
  
• cukrzyca typu 2,
  
  
• choroby nerek (zespół nerczycowy, przewlekła choroba nerek),
  
  
• choroby wątroby (pierwotna i wtórna marskość żółciowa, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych, poalkoholowa marskość wątroby),
  
  
• ciąża (w III trymestrze ciąży stężenie TG podwaja się z przyczyn fizjologicznych),
  
  
niektóre leki: glikokortykosteroidy, doustne estrogeny, niekardioselektywne leki β1-adrenolityczne (z wyjątkiem karwedilolu, nebiwololu), kortykosteroidy, leki immunosupresyjne (cyklosporyna), tiazydy, retinoidy, tamoksyfen, inhibitory proteaz stosowane w leczeniu HIV (lopinawir, ritonawir, tipranawir), żywice jonowymienne, cyklofosfamid, L-asparaginaza, fenotiazyny, leki przeciwpsychotyczne II generacji: klozapina, olanzapina, choroby autoimmunologiczne, np. toczeń układowy.

Interpretacja wyniku.

Podwyższony poziom:


• pierwotne hipertriglicerydemie,
  
  
• przewlekłe choroby nerek,
  
  
• zespół nerczycowy,
  
  
• dna moczanowa,
  
  
• niedoczynność tarczycy,
  
  
• cukrzyca,
  
  
• otyłość,
  
  
• ciąża,
  
  
• zapalenie trzustki,
  
  
• złe nawyki żywieniowe.
  
  
• nadużywanie alkoholu
  
  
• leki: betablokery, tiazydy, glikokortykoidy, doustne środki antykoncepcyjne.